Praca spawacza to fascynujące, a dodatkowo satysfakcjonujące zajęcie, aby jednak je wykonywać, należy mieć odpowiednie umiejętności. Spawanie to proces łączenia metali, który jest niezbędny w wielu branżach, od budownictwa, przez motoryzację, po przemysł energetyczny, dlatego z pewnością warto zainteresować się taką profesją. Jak zdobyć uprawnienia, aby móc pracować w zawodzie?
Jak zdobyć uprawnienia spawalnicze?
Aby zdobyć uprawnienia spawalnicze, należy przejść specjalistyczne szkolenie oraz zdać odpowiednie egzaminy. Proces ten zwykle rozpoczyna się od zapisania na kurs spawalniczy w ośrodku szkoleniowym, który posiada akredytację Urzędu Dozoru Technicznego (UDT) lub innej uznanej instytucji certyfikującej. Kursy spawalnicze składają się z teorii i praktyki.
Teoria obejmuje m.in. zasady działania urządzeń spawalniczych, bezpieczeństwo pracy oraz podstawy metalurgii. W części praktycznej uczestnicy uczą się różnych technik spawania, w zależności od wybranego rodzaju metody spawalniczej.
Po zakończeniu kursu spawacz przystępuje do egzaminu kwalifikacyjnego. Egzamin ten może obejmować spawanie próbnych złączy pod okiem inspektora oraz ocenę zgodności wykonanych spoin z normami spawalniczymi. Po pozytywnym zaliczeniu egzaminu spawacz otrzymuje certyfikat potwierdzający uzyskanie uprawnień. Dokument ten jest wydawany przez jednostkę certyfikującą i określa zakres zdobytych kwalifikacji, w tym metodę spawania oraz rodzaje materiałów, na których można pracować.
Rodzaje uprawnień spawalniczych
Uprawnienia spawalnicze dzielą się na różne kategorie w zależności od metody, pozycji spawania oraz rodzaju materiału. Najpopularniejsze rodzaje uprawnień obejmują metody takie jak:
- MMA – spawanie elektrodą otuloną,
- MIG/MAG – spawanie w osłonie gazów aktywnych lub obojętnych,
- TIG – spawanie w osłonie gazów obojętnych przy użyciu nietopliwej elektrody wolframowej.
Uprawnienia są również zróżnicowane pod względem pozycji, w jakiej spawacz może wykonywać prace, np. PA (pozycja płaska), PB (pozycja pozioma), PC (pozycja pionowa) czy PE (pozycja sufitowa). Im więcej pozycji spawacz opanuje, tym szerszy zakres zadań może wykonywać.
Kolejną istotną klasyfikacją są uprawnienia do spawania określonych materiałów. Spawacz może uzyskać uprawnienia do pracy ze stalą niskowęglową, stalą nierdzewną, aluminium czy innymi stopami metali. Każdy z tych materiałów wymaga nieco innego podejścia technicznego oraz znajomości specyficznych metod spawania.
W Polsce, a także w innych krajach europejskich, najczęściej uznawanymi standardami są normy EN ISO 9606 dla spawaczy stali oraz EN ISO 14732 dla operatorów spawania zmechanizowanego. Certyfikaty spawalnicze wydane na podstawie tych norm są uznawane w większości krajów europejskich.
Jak sprawdzić uprawnienia spawalnicze?
Uprawnienia spawalnicze można sprawdzić na podstawie certyfikatu wydanego przez akredytowaną instytucję certyfikującą, np. przez UDT, TUV, DNV GL czy inne jednostki o międzynarodowej renomie. Certyfikat powinien zawierać imię i nazwisko spawacza, datę uzyskania uprawnień, zakres metody spawania oraz pozycje i rodzaje materiałów, do których spawacz jest uprawniony. Ważność uprawnień jest ograniczona czasowo, zazwyczaj do dwóch lub trzech lat, po czym konieczne jest ich odnowienie poprzez ponowne zdanie egzaminu.
Uprawnienia spawacza – ile kosztują?
Koszt uzyskania uprawnień spawalniczych zależy od kilku czynników, w tym od rodzaju kursu, poziomu zaawansowania oraz liczby metod spawania, które chce opanować kursant. Podstawowy kurs spawalniczy w jednej metodzie (np. MMA, MIG/MAG lub TIG) kosztuje zazwyczaj od 1 500 do 3 500 zł. Kursy obejmujące więcej metod lub bardziej zaawansowane techniki, takie jak spawanie podwodne, mogą kosztować nawet do 10 000 zł.
Do kosztu kursu należy doliczyć opłatę egzaminacyjną, która może wynosić od 300 do 1 500 zł, w zależności od jednostki certyfikującej i rodzaju egzaminu.
Przeczytaj również:
